Buczkowski Antoni (1876–1904), ksiądz. Ur. 13 I w Przeworsku, wstąpił w r. 1892 do zgromadzenia ks. misjonarzy w Krakowie. Ukończywszy gimnazjum (1896), rozpoczął tu studia teologiczne, a kontynuował je w Gregorianum w Rzymie (1897–1900), gdzie też w r. 1899 otrzymał święcenia kapłańskie. Od 1900–3 był B. profesorem teologii dogmatycznej i filozofii oraz języka hebrajskiego i greckiego na teologii i w gimnazjum ks. misjonarzy na Kleparzu i Stradomiu w Krakowie. W r. 1903 został asystentem domu stradomskiego, a po kilku miesiącach superiorem w Sarnkach Dolnych we wschodniej Małopolsce. Posiadał duże zdolności filologiczne i poetyckie. Jest on tłumaczem oraz autorem tekstów wielu kantat, hymnów i pieśni. Dał tekst kantat imieninowych do melodyj J. Sierosławskiego: Niech z serc tryska radość żywa (1895), Kiedy słońce ze snu wstaje (1897) oraz jubileuszowej W dniu dzisiejszym (1899). Ułożył też w r. 1904 hymn na Niepok. Pocz. N. M. P., Dziś serca w górę wznieśmy wysoko (harm. J. Sierosławski) i pieśń Stow. Dzieci Marii, Być dziecięciem Marii (harm. ks. A. Odrobina), przetłumaczył z franc. »Anielską pieśń dzwon grał« (1902) i napisał obraz sceniczny, Śmierć Dziecka Marii (1904). Zmarł w Krakowie 30 XII 1904.
Archiw. ks. misjonarzy w Krakowie na Stradomiu; Nowa pieśń o Najśw. Pannie z Lourdes, Kr. 1902; Roczniki obydwóch zgromadzeń św. Wincentego a Paulo, Kr. 1905; O dzieciach Marii, Kr. 1906; Siedlecki J. ks., Śpiewnik kościelny wyd. (XII) jubileusz., Kr. 1928; Notatki i wspomnienia współczesnych.
Ks. Franciszek Śmidoda